oktubre bente siete

Oktubre 27!

Special day for my special someone..
It's his birthday!
What would me my gift? That's the first question that comes...
Then, how would I approach and greet him?
How would I approach his sisters?
Huhuhuhu....
Kawawa naman ako!

Solusyon ko? Text ko nanay ko.. hehehe..

Me-Nay! Anu i gift ko?
Nay- Bisan anu lang jan ah.. Importante manlang ka greet kaw! kag isa pa "your presence would be the best gift he could receive"
Me- Pru.. pano nga presence kun indi ko pagpasugtan makadto to?
Nay- lecensya ti pormal eh...
Me- Ok I got it! Thanks...

See? That's my Nanay! Best Nanay.. In times of walang laman ang utak ko.. she's there to fill it! hehehe...

I was very very nervous para mag ask ng permiso sa Tita ko na pumunta sa Miag-ao to celebrate with my Dudeng Kandeng (that's what i call him)...
To my surprise! Sya pa gumising sa akin early in the morning of October 27.. hehehe...

Me - sleeping still at 7:15 a.m....
Tita- Ne! Oy! Bangon kag maghimus run!
Me- (confused.. why?) Ha? Naga ta haw?
Tita- Ay! may okasyon indi ka mapa miag-ao haw? Himus run hay gahulat ang driver!
Me- ok ta ok ta! (bilis ng kilos ko huh!? ano nakain nun? ginising ako?)

habang nasa byahe... toinkzzzzzzzzzzzzZZZZZzzzzZZzzz... TULOG AKO!


I was really surprised that morning sa ginawa nya.. Kahit ka 100 times na pag iisip ko kung pano mag ask ng permiso never nahagip ng mind ko na sya mismo magsasabi sa akin! WHAT A MIRACLE!!!

So I get up! I was tensed.. GOD!!! Lahat ng sisters nya present, pwera lng sa only bro na 2 years ng nawawala... (seaman kasi, kaso nawawala)
Simple lang attire ko.. nakajeans, sleeveless shirt and rubber shoes..hehehe..,,.
Dumaan kami sa lubak lubak na road patungong Dawog! hay naku.. nasayang yung pagpaganda ko ng hair ko.. kasi pagdating dun.. puro alikabok! toinkzzz....
yung shoes ko puro putik!!! toinkzzz....
yung likod ko pawisan.. toinkzzz...

(CP vibrate)

deng- ne! where ka na?
me- deng.. ja sa karsada.. huya ko... duro lao ko!
deng- diretso lang ja sa balay!
me- baw ah.. raku gani lao ko mung...!!!!!
deng- ok.. abaton ta kaw!
me- ha? di lang.. atindira lang jan mga bisita mo..
deng- ay ah.. dali lang..

after 10 minutes.. he's coming na.. toinkzz... nakakahiya yung ayos ko.. mukha akong bruha!
Aba aba.. walang patawad.. tinawanan pa ako ng tinawanan...
huhuhuhu.. parang iiyak na ako that time..

tHEN bahala na.. sumama nalang ako..
I was really nervous.. first time kasi na magkakasama sama yung magkakapatid eh... Baka snob nila ako..

Pero! Iba ang expectations ko..

It's his bday.. but parang pati ako may okasyon...
todo alalay sila... giving me foods.. giving me the warm welcome.. ang saya ng feeling.. nawala lahat ng stress ko...!

yun yung isang bagay na gusto kong mafeel in my life.. yung magaan na feeling.. yung feeling na ni minsan di ka OP.. basta kakaiba talaga.. nabawi ko lahat ng pagod ko from school, from work, from lahat lahat na...

pagkagabi ng nung plano ko na umuwi, di ako pinayagan ng tatay ni deng.. sabi nya dun nalang daw ako matulog, but I said "No'', kasi ayoko ng issues, maraming chismosa sa paligid eh.. ayokong mahurt yung family ko sa kung ano mang mga nega na maaari nilang marinig, so i decided na matulog nalang sa resthouse namin malapit lapit lang naman mga 600 meters away from deng's house..

before nya ako hinatid sa resthouse, syempre nagdisco muna kami.. nagkausap din kami ng whole family nya..

and gosh! I never expected that to happen.. yung mag oopen ka sa family nya.. on how you love their one and only bunso.. yung tipong pinafeel nila sa akin na anak nila ako.. yung tipong kapatid nila ako.. as in, i cried that night dahil lang sa pagkabuti nila..

(sa mind ko, baka palabas lang lahat ng ito, but.. hindi .. kasi it's true talaga)